~ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ~

Μια καλημέρα από μόνη της δεν λέει και πολλά !
Πάντα πιστεύω πως πρέπει να επικοινωνούμε, το έχουμε ανάγκη πολύ, ακόμα και αυτοί που δεν το ζητούν, το χρειάζονται ξέρετε...
Μοιάζει να είναι μια σιωπηλή συνεννόηση ψυχών για μένα αυτή η επικοινωνία που αρχίζει από μια ερώτηση, μια άποψη, ένα χαμόγελο μια καλημέρα και επεκτείνεται γύρω από τα θέματα, τις σκέψεις τις ανάγκες της ψυχής να εκφράσει και να εκφραστεί, πέρα από τα στερεότυπα που την καθιστούν σε μια θέση που ακόμα καλά δεν την έχει αντιληφθεί, σταθερή και ακίνητη, πίσω από τα "πρέπει" και τις βιτρίνες, μέσα στους κανόνες της ζωής, που έμαθε και υιοθέτησε έως τώρα.
Ίσως και μια αλλαγή μέσα σε αυτή την ανάγκη της να είναι και ένας στόχος της ψυχής, μια μικρή φωνούλα που έρχεται από το ξεχασμένο βιβλίο, αυτό που συμπλήρωνε σιγά - σιγά τα χρόνια της παιδικότητας, της νιότης, της ξεγνοιασιάς από τις συνήθειες και της τοποθετήσεις της μεγαλύτερης ηλικίας. Είναι ανάγκη μεγάλη και τώρα αυτή την εποχή ακόμα περισσότερο να ζούμε με ομορφιά, αγάπη, διάλογο, ναι! Να ομορφύνουμε τις στιγμές μας, να "δώσουμε και να πάρουμε" από αυτό που έχουμε, αυτό που κρύψαμε καλά μέσα μας, στις ψυχές μας στα πιο κρυφά σημεία,  που με αυτό που κάναμε φυλάξαμε καλά τους θησαυρούς αυτούς ! Ίσως γιατί το περιμέναμε πως θα μας χρειαστούν, πως θα έρθει κάποια στιγμή, μια άλλη εποχή ίσως που θα πρέπει να βγουν στο Φως, να μοιραστούν και αυτό το μοίρασμα θα μας κάνει πιο πλούσιους, πιο δυνατούς! 

Την ώρα που η ψυχή μας το χρειάζεται, την ώρα που αυτό το κανάλι της επικοινωνίας της ζωής, της αγάπης ανοίγει, κάθε σκιά απομακρύνεται από το Φως που απλώνεται παντού!

Ένας παράδεισος μας αξίζει, τι λέτε; συμφωνείτε με αυτό ;