~ΕΜΕΙΣ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ~

Μέσα στο εσωτερικό μας, στα βαθύτερα σημεία του εαυτού μας αναζητάμε τη γαλήνη και την ισορροπία, μέσα σε μια καθημερινότητα, που αλήθεια είναι πολλές φορές επιβαρυντική στον ψυχισμό μας, με όποια άλλη επιβάρυνση μπορεί να προσθέτει και γενικότερα στη ζωή μας, στην υγεία μας. Δεχόμαστε τόσες επιρροές από πολλά σημεία, που ασφαλώς δεν είναι πάντα ευεργετικές με τον εαυτό μας, με την ψυχή μας. Μπορούμε όμως να περιορίσουμε αυτή την μετάδοση "πληροφοριών" που δεν μας βοηθά πάντα, ξέρετε. Εκεί, θα καταλάβουμε περισσότερο τη διαφορά μέσα μας, αλλά και γύρω μας θα υπάρχει περισσότερη ηρεμία, περισσότερη ενέργεια και θετικά συναισθήματα που περιορίζονται λόγω αυτών των μεταδόσεων, θα έρθουν στην επιφάνεια! Δεν προλαβαίνουμε τόση πληροφορία που παίρνουμε από αυτές τις συχνότητες που λαμβάνουμε να διαχειριστούμε αυτό το περιεχόμενο, όμως δεν το καταλαβαίνουμε πάντα. Μοιάζει σαν ένα κυνηγητό με τις σκιές σαν να προσπαθούμε να πάμε στο Φως και όμως απομακρυνόμαστε, χάνουμε το "δρόμο" μας, χάνοντας τον χρόνο μας, την ενέργειά μας και την ηρεμία μας με όλες τις συνέπειες δυστυχώς.
Όσο απομακρυνόμαστε από την πηγή του Φωτός, γιατί αυτό συμβαίνει, τόσο πιο εύκολα γινόμαστε μαγνήτης αρνητικών καταστάσεων, ο ψυχισμός μας τότε επιβαρύνεται και σαν συνέπεια όλων αυτών, περιορίζεται και η αντίληψή μας για κάθε καλό και αγαθό στοιχείο της ζωής. Ο νους μας γίνεται καχύποπτος, δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ακόμα και σε απλά πράγματα, δυστυχώς και είναι και προσωπική μου διαπίστωση αυτή: Περισσότερο πιστεύουμε στο "αρνητικό" παρά στο "θετικό" κομμάτι της ζωής! Περισσότερο πιστεύουμε στη δύναμη του κακού παρά στη δύναμη του καλού, σκεφτείτε πως οι εσωτερικές μας δυνατότητες και είναι πολλές, αποτραβιόνται σε μια άκρη, περιορίζονται μπροστά στον καταιγισμό των ενημερώσεων, των πληροφοριών, που δεχόμαστε, χωρίς να μας αφήνουν λίγο ελεύθερο το πεδίο της καρδιάς μας να ανασάνει, να σκεφτεί το καλό που υπάρχει και για αυτό κανείς σχεδόν δεν μιλάει, κανείς δεν θυμάται την αγαθή πλευρά των πραγμάτων, την καλή πλευρά της ζωής!
Όλα μοιάζουν να έχουν "στηθεί' σε ένα παιχνίδι με τις σκιές της ζωής να μας κυνηγούν γύρω από τον εαυτό μας και να προσπαθούν να μας προβάλλουν μια πραγματικότητα που γεννάει κάθε αρνητικό συναίσθημα, φόβο, μίσος, άρνηση για κάθε θετική ενέργεια και μια καθήλωση σε θέματα ανούσια πραγματικά, κενά, χωρίς περιεχόμενο, χωρίς αξία αληθινή, τουλάχιστον αυτή που χρειαζόμαστε περισσότερο για να αισθανθούμε αυτό που Αληθινά Είμαστε! Δημιουργήματα του θεού, παιδιά της Πηγής των Πάντων, με αξία και δύναμη να δημιουργήσουμε τη ζωή μας, αλλά να προσφέρουμε και χαρά γύρω μας! Να φτιάξουμε τον κόσμο αυτό, όπως τον θέλουμε, με το περιεχόμενο αυτό που έχουμε μέσα μας, αυτό το αποτραβηγμένο σε μια ακρούλα, σε μια γωνίτσα μόνο του, να λέει: Πότε θα καταλάβεις άνθρωπε;
Είμαι Εδώ, για σένα Άνθρωπε και εσύ με ξεχνάς, μειώνεις τον εαυτό σου, μειώνεις την αξία σου, ξεχνάς! Ξεχνάς τις αγαθές σου ιδιότητες, τα ταλέντα σου, να ομορφύνεις αυτό τον κόσμο και να τον κάνεις όπως ακριβώς είναι μέσα σου, θεϊκό, βαθιά στη μνήμη σου έχεις το τέλειο, αλλά το ξεχνάς, δυστυχώς το ξεχνάς και απομακρύνεσαι από τον ίδιο τον εαυτό σου, δίνοντας δύναμη σε ότι σε "κυβερνά" και σε κινεί σε επίπεδα που θέλει, καθηλώνοντας τη σκέψη σου, αλλά και τη ζωή σου...
Μπορείς όμως, πολλά μπορείς αν θέλεις ολόψυχα να αλλάξεις.
Εικόνα: Deviant Art