~ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ~

Που πηγαίνεις ψυχή της γης,
χαρούμενη και ολόλευκα ντυμένη;

Βγήκα στον Ήλιο της Ζωής,
που μόνο Λάμψη φέρνει.

Πηγαίνω σε αυτή την Εορτή
που Γαλανόλευκη αστράφτει,
πετώ χαρούμενη κι εγώ
να πάρω Φως από το Φως της.

Να γίνω Ελεύθερη σαν κι αυτή
που σήμερα γιορτάζει.

Στα Ουράνια μου είπε, έχουν χαρά,

κρίνους λευκούς μοιράζουν.

Είναι μαζί  κι η Παναγιά
γιατί και Εκείνη Χαίρει

 
Σαν το σκοτάδι γίνεται Φως
αυτό το Φως σε κάθε καρδιά,
Ανάσταση θα φέρει.

Θα μοιάζει τότε η ζωή
ολάνθιστο πανηγύρι,
από τους κρίνους που άνθισαν
στη γη κι ο ουρανός απόψε χαίρει.

Ποια είναι ψυχή της γης αυτή,
που ανάλαφρη πετάει;
Είναι η Ελλάδα Ελεύθερη
που ομορφιά σκορπάει

Μα είναι και Φως μαζί,
που άλλο πια δεν το κρύβει.
Είναι ευλογία και αρχοντιά,
Είναι η Ελλάδα μου Θεά,
Αιώνια αυτό θα μείνει.