~ΕΛΕΥΘΕΡΗ ~

Κάποια στιγμή που ο χρόνος άνοιξε το μονοπάτι της ψυχής, η σκέψη ωρίμασε μετά από ψυχικό πόνο. Ο πόνος είναι και φίλος μερικές στιγμές, ας τον νομίζουμε εχθρό, έρχεται στιγμή που μας διαψεύδει. Έτσι και εγώ πέρασα μέσα από πολλές εμπειρίες, η ψυχή μου δοκιμάστηκε μέσα στα όποια προβλήματα έριξαν στο δρόμο μου οι σκιές της ζωής, ίσως τα λάθη μου, ίσως οι αναμετρήσεις με τις καταστάσεις, πολλά μπορούμε να πούμε σίγουρα, το αποτέλεσμα όμως μας ενδιαφέρει, γιατί έρχεται κάποια στιγμή που μετράς διαφορετικά τον χρόνο και τότε βλέπεις διαστάσεις που δεν έβλεπες πριν, ίσως και τους ανθρώπους όπως ποτέ δεν τους είδες με τον ίδιο τρόπο, ή ίσως με την πραγματική τους όψη, την όψη της ψυχής.

Κάπου εκεί κατάλαβα πολλά και σας τα μεταφέρω, αν ωφεληθείτε, εσείς γνωρίζετε, εγώ σας τα προσφέρω.
Έβαλα λοιπόν κάποιους κανόνες και προσπάθησα να τους ακολουθήσω, το αποτέλεσμα αποδείχτηκε πολύ καλό, με άλλαξε, με έκανε να καταλάβω και όχι μόνο αυτό, αλλά επιτέλους να χαρώ, να χαρώ πραγματικά την ζωή, αφού άρχισα να την βλέπω με άλλα «καινούργια μάτια».
Σταμάτησα να στεναχωριέμαι για πράγματα που δεν μπορώ να αλλάξω, τα δέχτηκα με εμπιστοσύνη στη ζωή.
Σταμάτησα να ελπίζω πως θα αλλάξουν οι άλλοι, κατάλαβα τελικά πως μόνο εγώ μπορώ να αλλάξω τον τρόπο που τους έβλεπα και αυτό με μεγάλη προσπάθεια.
Σταμάτησα να φοβάμαι την μοναξιά, συμφιλιώθηκα μαζί της και τα πήγαμε θαυμάσια μάλιστα! Δασκάλα η μοναξιά, να ξέρετε.
Σταμάτησα να λυπάμαι για ότι δεν είχα, κατάλαβα πως δεν το ήθελα αρκετά και δεν το απέκτησα, ίσως ακόμα γιατί δεν ήταν αυτό που ήθελα με την ψυχή μου.
Σταμάτησα να λυπάμαι ανθρώπους που είχαν την τάση να κλαίγονται, βρήκα πολλούς μπροστά μου τέτοιους χαρακτήρες, ξέρετε, αυτοί οι άνθρωποι όταν καταφέρνουν να επηρεάσουν εκεί που θέλουν, δείχνουν ένα άλλο πρόσωπο, το είδα κι αυτό.
Σταμάτησα να κλαίω για ότι έχασα, κατάλαβα πως έπρεπε να φύγει, το αποχαιρέτισα λοιπόν και φυσικά το ευχαρίστησα για ότι με δίδαξε.
Σταμάτησα να βλέπω στους ανθρώπους αυτό που ήθελα, εκεί κατάλαβα επίσης πως τους αδικούσα, εκτός από το ότι δεν μπορούσαν να είναι αυτό που ήθελα εγώ, τότε αισθάνθηκα πως έπρεπε να αλλάξω «φίλτρο» στον τρόπο που τους έβλεπα, γιατί έβλεπα με το εγώ μου, αγνοούσα τον τρόπο που ήθελαν εκείνοι, με δουλίτσα αρκετή το κατάφερα…
Κάθε μέρα σκέφτομαι πως μπορεί να είναι η τελευταία μου στην ζωή, λοιπόν τι έγινε; Σκέφτομαι: Ζήσε όμορφα, συγχώρησε, αγάπα. Ο ήλιος είναι υπέροχος! Η θάλασσα πανέμορφη και ο Ουρανός απέραντος, γαλάζιος και ονειρεμένος με τις πανέμορφες γαλάζιες αποχρώσεις του που μοιάζουν να τρυπώνουν στην ψυχή μου όταν τον κοιτάζω...
Ζήσε χαρούμενα, τι είναι ο χρόνος; Μια στιγμή μόνο, μια στιγμή μπορεί να είναι είναι μια αιωνιότητα!
Λοιπόν, εγώ αυτή την στιγμή θέλω να την ζήσω, όμορφα, με ότι την κάνει ξεχωριστή, με όποιον κάνει την ψυχή μου χαρούμενη, με την μουσική που αγαπώ, με την ποίησή μου, με την ευγνωμοσύνη μου στον Θεϊκό Κόσμο, όχι τόσο αυτόν που μου δίδαξαν, αλλά αυτόν που ανακάλυψα μόνη μου μελετώντας βαθιά στην ψυχή μου, ανιχνεύοντας τον εαυτό μου, όπως γράφω και στα βιβλία μου, αλλά και γύρω μου.
Τέλος, κατάλαβα πως αν αγαπώ τον εαυτό μου και οι άλλοι γύρω μου αισθάνονται αυτή την αγάπη, αν λάμπω από χαρά και ηρεμία, αυτή μεταδίδεται και στους γύρω μου. Ο κόσμος γίνεται πιο όμορφος με την αγάπη και φυσικά εύχομαι ολόψυχα να αλλάξουν κι οι άλλοι όπως θέλει η δική τους ψυχή, στην ώρα που το θέλει.
Η ελευθερία της ψυχής είναι το μεγαλύτερο δώρο, το κατάλαβα κι αυτό μέσα από την προσωπική μου διαδρομή.
Από πολλά ελευθέρωσα τον εαυτό μου, τότε κατάλαβα πως όσο κι αν οι άλλοι μπορεί να μεταφέρουν έναν σκοτεινό κόσμο μέσα τους, ή έχουν αρνητικά συναισθήματα, εγώ δεν θα επηρεαστώ, παρά μόνο αν το επιτρέψω!
Τέλος, ανακάλυψα πόσο καλύτερη είναι η υγεία αλλά και η όψη μου όταν είναι ήρεμη και χαρούμενη και φυσικά μου αρέσει πολύ.
Εύχομαι να είσαστε και εσείς χαρούμενοι!