~ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ~

Από όλα περισσότερο, ξέρετε τι μας λείπει;

Εκείνο το καλοκαίρι που μετρούσαμε την ευτυχία στα παγωτά που φάγαμε.

Εκείνο το καλοκαίρι που οι πληγές μας, ήταν μόνο στα γόνατα και όχι στην ψυχή μας.

Εκείνο το καλοκαίρι που υπήρχαν μόνο γέλια και όχι δάκρυα

Εκείνο το καλοκαίρι που οι έρωτες οι παιδικοί, χάριζαν μόνο χαμόγελα

Εκείνο το καλοκαίρι που οι καλύτερες στιγμές μας δεν έγιναν post, 

δεν έγιναν selfie, δεν πήραν like..

Εκείνα τα καλοκαίρια που δεν θα επιστρέψουν πια.

Όταν με μια φέτα καρπούζι στην παραλία, είχαμε τις χαρές όλου του κόσμου..

Εκείνα τα ξεχασμένα καλοκαίρια, τους μικρούς παράδεισους που ζήσαμε,

 αυτούς που αφήσαμε πίσω, σαν τα παλιά μας χρέη, ημερομηνίες που έληξαν, 

κάπου στο χρονοντούλαπο που ξεχάσαμε, γιατί, τι άλλο να κάνουμε;

Όταν κάθε στιγμιότυπο που ζούμε, γνωρίζουμε ότι είναι μοναδικό, ας μην το ξεχνάμε.