~ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΟΥ~

Ακόμα και αν βρεθώ στα βαθύτερα νερά του ωκεανού

Ακόμα και να με εγκαταλείψουν όλοι αυτοί 

που είναι τώρα κοντά μου

Πως η Αγάπη σου γεμίζει την καρδιά μου!

 Είσαι Ένας Ωκεανός Ατελείωτος ολόγυρά μου

Είσαι το Φως που διαλύει τις σκιές

Είσαι η φωνή του Εαυτού 

που φωνάζει μέσα στην έρημο της αδιάβατης ψυχής

μερίδιο πικρό από το παλαιό συμβόλαιο 

που έμεινε στο πίσω μέρος των σκιών 

μέσα στο σκοτάδι μια πτυχή ανοίγεται σαν χαραμάδα 

να τρέξει σαν χείμαρρος η στοργή που με αγκαλιάζει τόσο σφιχτά

Θεέ μου! Πόσο σε Ευγνωμονώ

Λαμπερή Ηλιαχτίδα της πρωϊνής δροσιάς

Χρυσό στεφάνι γίνεσαι στο δειλινό, 

σαν γέρνει και πάει να ξεκουραστεί ο ήλιος

λίγο πριν έρθει το σκοτάδι

Όπου και αν πάω, είσαι παντού! 

Ποιος και τι να με φοβίσει;

Μια Παντοδυναμία, 

που τόσο γλυκά και ατελείωτα κυριαρχεί

Μια Εξουσία, 

που αφήνει Ελεύθερη την καρδιά να αποφασίσει

Αν Σε Αγαπά η όχι,  Δική της η Επιλογή

Τρανέ Βασιλιά μου! Για όλα έχεις προνοήσει

Πόσο Σε Ευγνωμονώ

~Αγγελικά ποιητικά περάσματα~

Εκδόσεις Όστρια