~ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ~

Όταν ήμουν παιδί

Νόμιζα πως οι γιορτές θα αγγίξουν όλο τον κόσμο, όλη τη Ζωή, θα χαμογελούν οι άνθρωποι τόσο πολύ! Τόσο εύκολα! Νόμιζα πως θα ήταν χαρούμενοι για να ζήσουν αυτή την υπέροχη εποχή με την Αγάπη και τα Χαμόγελα να αγκαλιάζουν όλους τους ανθρώπους, παντού όπου κι αν είναι Όλοι θα είναι χαρούμενοι σκεφτόμουν! Τι όμορφα, θα φορούν τα λαμπερά τους ρούχα, τα καλύτερα και θα μοιράζουν ευχές και χαμόγελα ζεστά ακόμα κι αν έχει χιονίσει! Όλοι θα είναι ευτυχισμένοι και θα αγαπιούνται Αληθινά, γιατί ο μικρός Χριστούλης θα φέρει τόση Αγάπη στη Γη! Γιατί να υπάρχει πόνος, θλίψη, ασθένειες και τόσα άλλα που ταλαιπωρούν τη Ζωή μας άραγε; Είναι τόσο απλό αν το σκεφτείς καλά: Ο Χριστός γεννιέται και όλα θα αλλάξουν! Αλήθεια, Τι θέλουν οι άνθρωποι και δεν χαίρονται περισσότερο καιρό από αυτές τις μέρες; Αφού Εκείνος μας έδωσε τόοοοσα πολλά! Στολίζουν ακούραστα οι περισσότεροι τα σπίτια τους, τους δρόμους, τα πάρκα, τα μαγαζιά, χαρούμενοι και λαμπεροί για να ζήσουν όμορφες στιγμές τις γιορτές, όμως η Χαρά είναι Διαρκής και όχι πρόσκαιρη. Αλήθεια, το κατάλαβαν αυτό οι άνθρωποι ποτέ; Κατάλαβαν, ότι η Χαρά είναι αιώνια; Το είπε ο Χριστός! 

Τελικά, φαίνεται ακόμα να το καταλάβουν .. 

Μια γωνίτσα ζεστή

Μια γωνίτσα μακριά από τους ανέμους και τις θύελλες, μακριά από το χιόνι που παγώνει τα πάντα, μακριά από την μοναξιά. Μια γωνίτσα που μας αγκαλιάζει στοργικά και η αγκαλιά αυτή απλώνεται παντού, σε κάθε πλάσμα, σε κάθε σημείο της Γης, στην ίδια τη Μητέρα Γη, βλέπεις και εκείνη το χρειάζεται. Μια Αγαπημένη γωνίτσα Αγάπης. Για όλους. Τι σου ζητά, η Ζωή; 

Μια Γωνίτσα ζεστή θέλεις κι εσύ... Ίσως και λίγο φαγάκι, ή ένα γλυκό, ο κόσμος πόσο μεγάλος φαίνεται μερικές φορές, αλλά και πόσο μικρός κάποιες άλλες λες πως είναι, αλήθεια! Τι ζητάς; λίγα και αναγκαία, σήμερα είναι μεγάλη γιορτή, είναι Χριστούγεννα! Στα τραπέζια τους θα έχουν αρκετό φαγητό, εξ άλλου εμείς δεν τρώμε πολύ, μπορεί να τους περισσέψει λίγο, να μας σκεφτούν, ίσως πάλι αυτά που θέλουμε να είναι για κάποιους πολλά" Ξέρεις; Μοιάζουμε εμείς! Αυτή τη γωνίτσα ψάχνω να βρω, γνωρίζεις μήπως που υπάρχει; Γνωρίζεις που υπάρχουν άνθρωποι; Άνθρωποι; ναι, ξέρεις, από αυτούς που σου ανοίγουν την καρδιά τους. Αυτούς που σου προσφέρουν στο σπίτι τους μια γωνίτσα ζεστή, μια γωνίτσα πλάι στη φωτιά, αυτούς τους ανθρώπους που δεν σου γυρίζουν τη πλάτη όταν σε συναντούν στο δρόμο, που δεν σε αποφεύγουν γιατί δεν είσαι καθαρό, αυτούς που δεν αλλάζουν πεζοδρόμιο όταν περπατάς δίπλα τους, μήπως γνωρίζεις; Έχεις δίκιο, πόσο μεγάλος είναι ο κόσμος! Ο μικρός Χριστούλης να ξέρεις, δεν είχε μέρος για να γεννηθεί, βρέθηκε όμως η φάτνη με τα ζώα, και έτσι ζεστάθηκε 

Μια γωνίτσα μόνο θέλω για να μην παγώσω... Κάνει πολύ κρύο, το ξέρω κι εγώ κρυώνω. Το κρύο των ανθρώπων φοβάμαι, όταν είσαι μικρό και αδύναμο σε κλωτσούν, σε βλέπουν σαν σκουπίδι μπροστά τους. Μια γωνίτσα θέλω μόνο, υπάρχει;