~ΜΙΑ ΝΕΑ ΓΗ~

¨Έμοιαζε να φεύγει η ματιά 

από το ανελέητο κυνηγητό 

μιας ώρας της ζωής σαν το πικρό ποτήρι.

Με το γλυκό κρασί να τελειώνει, 

σαν υποψία πόνου της καρδιάς

μια προετοιμασία που ο χρόνος ξεκινά.

Μια σκιά που μάταια με κυνηγά 

ζηλεύει την ώρα που γεμίζει 

από αγάπη η καρδιά

τον άνεμο έβαλε μπροστά στα σύννεφα, 

ποιος αγωνίζεται να πάει μπροστά;

Ένας αγώνας που με ακολουθεί, 

μια διαδρομή σκληρή με πόνο στη ψυχή

Ατέλειωτο πικρό ποτήρι, 

μα θάρθει πάλι το γλυκό κρασί

να ανοίξει χώρο στην ψυχή, 

να τρέξει η πένα στο χαρτί

να γράψει αυτά που θέλει η ζωή 

και όχι η σκιά που θα χαθεί

Μια Ανατολή, μια νέα Γη, 

ώρα που ανοίγουν οι κρουνοί

Αθάνατα κοσμήματα χαρίζει!

Ατέλειωτο γλυκό κρασί 

ξεχείλισες μέσα στη ψυχή, 

ώρα τώρα να χαριστεί..

Ώρα να φύγει η σκιά, 

ώρα να στάξει μέλι η καρδιά.

Ώρα να σβήσει η λησμονιά 

το πικρό παλιό ποτήρι.

Από ποιητική συλλογή 

ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Εκδόσεις Όστρια