ΑΠΟΨΕ ΚΥΡΙΕ

Απόψε θα ρθω, Κύριε 

Απόψε θά 'ρθω, Κύριε, απόψε αργά το βράδυ.

Σαν τον Νικόδημο θα 'ρθω, Στης νύχτας το σκοτάδι. 

Αργά θε να 'ρθω, Κύριε, 

Όχι γιατί φοβούμαι, τους Φαρισαίους τους κακούς, 

Μα πρέπει, συλλογούμαι τα πάθη όλα της ψυχής μου πρώτα να κοιμίσω, 

Λευκό χιτώνα να ντυθώ κι ύστερα να κινήσω. 

Και θέλω σταυροπόδι να κάθομαι σιμά Σου

Γλυκέ Ραββί, να Σε κοιτώ, Και τη θερμή ματιά Σου.

Και τη λαλιά την όμορφη, περίσσια να χορταίνω 

Κι αφήνοντας δρόμους παλιούς, καινούργιους να διαβαίνω. 

Σήκω, Ψυχή, ξεκίνησε, Κι είναι φτασμένη η ώρα, 

Κοντεύουν πια μεσάνυχτα, Προχώρα πια, προχώρα.

Και ξάγρυπνη ν' ακούς και να ρωτάς

Ν' ακούς και να μαθαίνεις:

Απόψε θα 'ρθω, Κύριε, 

Και να με περιμένεις.

Άγνωστος ο ποιητής