ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ

Κάποια στιγμή ο ίδιος ο εαυτός μας αλλάζει. Αντιλαμβάνεται πως μια πραγματικότητα άλλη κυριαρχεί στο πεδίο της αλήθειας του, αυτό το πεδίο που νομίζοντάς το ψεύτικο, ονειρικό, το απομάκρυνε κάποτε, μεγαλώνοντας στον κόσμο των "μεγάλων", που του επέβαλλε τη δική του λογική, ή αν θέλετε τη δική του αλήθεια. Εκεί, έμαθε πως αυτό που νόμιζε πως υπήρχε, δεν υπάρχει. Έτσι κατάλαβε σαν αληθινό το ψεύτικο και το αντίθετο, μαθαίνοντας σε αυτό που ζει, ότι του δίδαξε η πραγματικότητα αυτή. Κι όμως όλο αυτό ανατρέπεται, τη στιγμή που αντιλαμβάνεται το "Φως". Αυτό το γνήσιο που ζει μέσα του, αλλά κοιμήθηκε στον επίγειο κόσμο, παραμερίστηκε από την ψυχή του, που έμεινε σε μια ακρούλα να περιμένει τη φανέρωση της ευκαιρίας να γίνει αντιληπτή. Να φανερωθεί η Αλήθεια, τότε αυτή η ίδια η Αλήθεια, θα οδηγήσει ότι έμεινε "πίσω", ότι έκρυψε το σκοτάδι, ή αλλιώς το "ψεύτικο" πεδίο της αντίληψης της ζωής.

Βλέποντας το φως, απομακρύνομαι από το μαύρο που επικρατεί με όποιο τρόπο μπορεί και του έχει επιτραπεί, στις ψυχές και στα μυαλά των ανθρώπων. Πολλοί επιμένουν στα σκοτάδια του «εγώ» τους, ο καθένας χτίζει τη ζωή και τον εαυτό του όπως νομίζει. Με θλίβει όμως η εκμετάλευση και ο πόνος.  Φεύγω μακριά από σκληρόκαρδους χαρακτήρες και εκδικητικούς. Με θλίβει και η σκληροκαρδία που δυστυχώς υπάρχει, με ενοχλεί ο τρόπος που γίνεται για κάποιους χυδαίο και φτηνό ό,τι ομορφαίνει τη ζωή, δεν απαντώ όταν με προκαλούν, αφήνω τη ζωή να απαντήσει όταν χρειάζεται.

Κατάλαβα πως δεν έχει τόση αξία να ασχοληθώ με ότι δεν θέλει να αλλάξει. Ό,τι θέλει να παραμείνει όπως είναι: ρηχό, μίζερο, σκοτεινό. Προτιμώ να ανοίγω ορίζοντες με τον δικό μου τρόπο στους ανθρώπους που θέλουν να διαβάζουν τις σκέψεις μου. Που εμπιστεύονται αυτό που προσφέρω καθημερινά με όποιους τρόπους και όσο μπορώ. Αυτό αντανακλά ξέρετε στους τρόπους που επικοινωνούν μαζί μου. Τους ευχαριστώ θερμά, το γράφω από καρδιάς σε όσους διαβάζουν τις σκέψεις μου,  γιατί αξίζουν αυτό το «ευχαριστώ» πραγματικά.

Είμαστε όλοι μοναδικοί, το ξέρετε. Να πιστεύετε, να ελπίζετε και να ονειρεύεστε πως «αλλάζει» πραγματικά, αλλάζει η Ζωή. Ότι συμβαίνει γύρω μας, στη ζωή μας, είναι δική μας ευθύνη. Αφεθήκαμε πολλές φορές σε άστοχες ενέργειες, πονέσαμε μετά όταν καταλάβαμε το «γιατί». Κλάψαμε για τα λάθη μας, φύγαμε μακριά από τις πληγές μας. Ζήσαμε με τους πόνους της καρδιάς μας, αγκαλιάσαμε τις ψυχές μας. Σταθήκαμε όρθιοι όμως και συνεχίζουμε, γιατί έτσι είναι η ζωή. Ανηφόρες και κατηφόρες, μας παρασύρουν πολλές φορές μακριά από την δική μας αλήθεια.

Όμως, κοιτάξτε μας, Είμαστε εδώ, είμαστε μαζί και μοιράζουμε Φως από το εσωτερικό μας Φως και στους άλλους. Ποιος ξέρει; Ίσως τους βγάλουμε από τη μίζερη ζωή τους, ίσως φωτίσουμε τα σκοτάδια τους. Θα έρθει μια διαφορετική μέρα αύριο και θα τη ζήσουμε. Είμαστε ενωμένοι και πάλι θα ζήσουμε σε ψηλά και απάτητα σημεία που θα φτάσουμε. Τότε  θα ξεκουραστούμε και θα αναπολήσουμε. Όταν φτάσουμε εκεί, έναν Αληθινά δικό μας Ουρανό θα χτίσουμε.

Σας ευχαριστώ θερμά, Είμαστε Φως και μας αξίζει στο Φως να ζήσουμε.

Από καρδιάς