Ξημερώνει. Τα μικρά ξωτικά τρέχουν αλαφιασμένα και ταλαιπωρημένα από την νυχτερινή μπόρα. Πέρασαν τόσες ώρες και η δυνατή βροχή δεν έλεγε να κοπάσει. 

Οι ανάγκες της περιοχής είναι πολλές και η ομάδα της πρόγνωσης του καιρού είχε ενημερώσει όλα τα πλάσματα του δάσους να προσέξουν πολύ. Όμως χρειάζεται και η αντιμετώπιση όλων των φαινομένων και φυσικά η βοήθεια όπου υπάρχει ανάγκη η προβλήματα, κυρίως στις μικρές ομάδες των ξωτικών που κουράζονται περισσότερο.

Πρέπει να μαζευτεί το νερό αυτό, να ανοίξουν ποτάμια όπου μπορούν, να μην γίνει ζημιά κυρίως και καταστραφεί ο συνοικισμός τους... Τα δέντρα μπορεί να ξεριζωθούν και αλλοίμονο! Πρέπει να τρέξουν προς βοήθεια όσων έχουν τραυματιστεί, ή βρίσκονται κάπου σε ανάγκη.

Το δάσος πάντα δέχεται τις αλλαγές της Μητέρας Φύσης, τούτο όμως το ξαφνικό δεν είχε προηγούμενο και ακόμα δεν λέει να κοπάσει. Ας συγκροτηθούμε περισσότερο λοιπόν! Ας τρέξουμε και εκεί που μπορεί να χρειάζονται βοήθεια και οι άνθρωποι. Ίσως κάποιοι μα είναι παγιδευμένοι από τη ροή του νερού και να παρασύρθηκαν.

Ψυχραιμία φώναξαν τα μεγαλύτερα και πιο έμπειρα ξωτικά, στις καιρικές συνθήκες. Μην τα χάνετε, δεν είναι η πρώτη φορά εξ άλλου!

-Τόχουμε! Φώναξαν όλα με δύναμη και κουράγιο. Όλα θα πάνε καλά και μετά θα απολαύσουμε τον υπέροχο ήλιο!

Εικόνα 

Fairies

Hicks 🌹 Christine