~ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΩΡΑ TOY ΕΛΕΟΥΣ~

Αυτές τις στιγμές...

Μια ανθρωπότητα περιμένει κρατώντας την αναπνοή της. Σαν μια ηχώ απόκοσμη μέσα στις ψυχές ακούγεται, ο βρυχηθμός μιας απειλής ενός πολέμου, ενός πολέμου που απλώνεται σαν τη σκιά παντού, να θέλει να καταπιεί τα πάντα, θέλει να σκορπίσει φόβο και αρρώστια στις ψυχές! Φαίνεται με μια όψη, αλλά κρύβει πολλές μέσα στο θλιβερό του προσωπείο. Στον πόλεμο των "σκιών" τούτος ο πόλεμος που απλώνεται, έχει καταταγεί. Σκληρά και αδυσώπητα φωνάζει, τρομάζοντας και απειλώντας όσο μπορεί, όσο περισσότερο θέλει να κατακτήσει αυτά τα πλάσματα που ξυπνούν, που αντιλαμβάνονται πως οι ¨σκιές" αυτές μιλούν μέσα από στόματα ισχυρών της Γης..."

Έρχεσαι εσύ, γλυκέ μου Οκτώβρη, έρχεσαι με μια απαλή χροιά που απλώνεις στη γη παντού, θέλεις απαλά και συμπονετικά να μαλακώσεις τις καρδιές μας, σμιλεύοντας το χώμα με τους ανέμους σου, να διώξεις κάθε σκιά που θέλει να "σκεπάσει" το Φως που θέλει στη γη να απλωθεί, να μοιράσει τις αποχρώσεις των θαυμάτων που οι "φύλακες των Εθνών" έχουν καλά κρυμμένες, για τη δύσκολη στιγμή, πανάκριβη παλέτα χρωμάτων, σαν τις μυστικές συγχορδίες των θεμάτων μιας μουσικής που τα Σύμπαντα μόνο γνωρίζουν.

Τη δύσκολη ώρα της Γης, θα αποκαλυφτούν, θα απλωθούν οι νότες που μαγεύουν τα ευαίσθητα αυτιά στη μουσική άλλης Γης, εκείνα ακούν τις "μυστικές" αυτές πολύτιμες δημιουργίες, τις καλά κρυμμένες από τους "σκληρούς" αυτής της Γης, τις μάσκες αποκαλύπτουν σύντομα και ρίχνουν καταγής τα σκοτεινά τους όπλα και εκείνα κάνουν τόσο θόρυβο, μα τόσο θόρυβο, που όλοι τρέχουν να κρυφτούν, μη καούν από το Φως που θα λάμπει στις ψυχές των ανθρώπων που άντεξαν, που κοίταξαν στη κατεύθυνση του Φωτεινού γαλαξία που εποπτεύει και αναμένει τη στιγμή, που όλοι οι ήλιοι θα ενωθούν σε Έναν! 

Εκεί στον Γολγοθά που θα ανεβούν, εκεί και η Ανάσταση του κόσμου θα ξεπροβάλει