~ΑΛΛΑΖΕΙΣ, ΑΝΟΙΞΗ~

Ας πούμε πως όλα είναι καλά.

Ας κλείσουμε τα βλέφαρα τώρα που στράγγισε το δάκρυ 

 Η Άνοιξη δεν θέλει να πονάς, δεν θέλει να λυπάσαι.

Κάνε κουράγιο θα σου πει, δες τη χαρά, Κοίταξε πως ανθίζω! 

Σε αγκαλιάζω άνθρωπε, γίνομαι παρηγοριά, 

γίνομαι ο ανθός που αναζητάς, τραγούδι για να τραγουδήσεις.

Γίνομαι οι νότες που θα γράψεις από την Αρχή, 

Οι στίχοι που θα τους μοιράσεις, σαν φάρμακο του πόνου της ψυχής 

 παρηγοριά για κάθε δάκρυ που έπεσε στη Γη...

Θα απλώσουν τότε όλα μια ολόλευκη ομορφιά, 

που θα κάνει τη Γη θα ανθίσει! 

Χαμογέλασε άνθρωπε ξανά, 

Η ζωή αλλάζει φορεσιά, χτενίζει όμορφα τα μαλλιά της, 

τραβά πάντα μπροστά, κοιτά ψηλά, την ομορφιά!

Στο βλέμμα της μέσα βαθιά όμως θα σου δείξει,

πως μέσα σε πίκρες η ζωή, σου αλλάζει κατευθύνσεις

Μοιάζει να σε προσκαλεί, να ακολουθείς το βάδισμά της.

Τραβά η ζωή μπροστά και σου μιλά, πόσα σου εξιστορεί στο πέρασμά της...

Πόσες επαναλήψεις Ζεις, για να ανακαλύψεις τα μυστικά περάσματά της;

Στο βάδισμά της ακούγονται ψίθυροι παντού, 

μοιάζουν να ξεσηκώνονται οι λέξεις

"Σε αγκαλιάζω άνθρωπε, κοίταζε πάντα μπροστά, 

πριν η θλίψη σου για σένα αποφασίσει, εσύ ξεγέλασέ την με χαρά, 

ας μοιάζει ο πόνος μαχαιριά, μένει πια η καρδιά σου να ανθίσει."