ΑΓΑΠΑΣ ΤΗΝ ΖΩΗ;

Ξημερώνει .

Σαν μικροί φρουροί της ζωής, μικρές σπίθες αγάπης πετάγονται παντού. Ένα ξύπνημα του χρόνου μοιάζει να με σκουντά απαλά, με προτρέπει και σήμερα: Δες τη ζωή! Κοίταξέ την κατάματα...Την αγαπάς, ή όχι; Την αγαπάς τη ζωή; Σκέψου, αν την αγαπάς. Αγαπάς τον Εαυτό σου τότε, θυμήσου αυτό που σου γράφω, σε κάθε Ανατολή και κάθε Δύση, γεννιέται το Φως, όμως την ώρα που δύει ο Ήλιος σου ετοιμάζει κάτι καινούργιο...Κάτι εξαίσιο, όπως εξαίσια είναι η κάθε σου στιγμή. Την αγαπάς τη στιγμή; Να μου απαντήσεις με ειλικρίνεια και όχι από την συνήθειά σου να δείχνεις πως ξέρεις τα πάντα! Αν την αγαπάς, νοιώσε πως είναι ακριβή, όπως και η ζωή σου, η πολύτιμη ζωή σου...Μην τη πετάς τη ζωή! Μην την παραμερίζεις για να περάσεις βιαστικά.. Βιάζεσαι πολύ, βιάζεσαι να ζήσεις μερικές φορές, αλλά βιάζεσαι και να "φύγεις". Βιάζεσαι να αποδείξεις πως ξέρεις περισσότερα από χθες, αλλά γνώριζε πως ξέρεις λιγότερα από αύριο...Βιάζεσαι στις αποφάσεις σου, βιάζεσαι στους δρόμους, βιάζεσαι να προσπεράσεις πολλές στιγμές, όμως δεν σκέφτεσαι, ποιον θέλεις να προσπεράσεις; Να προσπεράσεις τα άλλα αυτοκίνητα μήπως; και ποιος είναι ο σκοπός; Να δείξεις πως είσαι ικανός οδηγός, να δείξεις πως ο άλλος είναι κατώτερος, πως κοιμάται στο τιμόνι., πόσα και πόσα λες, χωρίς να σκέφτεσαι, χωρίς να λογαριάζεις την ζωή και τις ανατροπές της. Βιάζεσαι, βιάζεσαι αγαπημένε-η μου, βιάζεσαι χωρίς να αγαπάς τον εαυτό σου, χωρίς να αγαπάς τον διπλανό σου, χωρίς να χαίρεσαι που Ζεις, που οι ευκαιρίες της ζωής μοιράζουν δώρα, μοιράζουν χαρά και Φως. Η Ζωή είναι Φως, είσαι Φως και βλέπεις στο σκοτάδι γιατί σε τυφλώνει δυστυχώς και δεν υπολογίζεις σωστά, σε παρασύρει ο ίλιγγος της ταχύτητας, νοιώθεις πως το αίμα σου κυλά με δύναμη, με ορμή, ξεχνάς τότε πολλά, ξεχνάς πως σε αγαπούν οι δικοί σου άνθρωποι, σε αγαπούν τα παιδιά σου και θέλουν να σε χαρούν, σε περιμένει η ζωή σου, τα νιάτα σου, το αύριο, χάνεις τον δρόμο σου και δεν σκέφτεσαι καθαρά, πως στην επόμενη στροφή ίσως σε περιμένει ένα σταμάτημα απότομο της ζωής για να το ξανασκεφτείς και να την υπολογίσεις την επόμενη στιγμή, στο επόμενο βιαστικό σου παραλήρημα...

Την επόμενη στιγμή, αυτό το αίμα σου που θέλεις να το αισθανθείς όπως σου γράφω, σκέψου πως το χρειάζεσαι για να Ζεις, Όχι άλλο Αίμα στην άσφαλτο λοιπόν. 

Στην επόμενη ζωή... ή μήπως άλλη ζωή δεν έχει;